Wprowadzenie, czyli... Nowe Stado

    Szłam niepewnie rozglądając się na wszystkie strony. Słyszałam i czułam każdy ruch w krzakach. Chodziłam po calutkiej sawannie, jednak nic nie dotarło do moich uszu ani nosa. Wtedy wyczułam zapach świeżej krwi. Lubiłam go. W byłym stadzie ciągle go czułam. Weszłam na nieznane tereny. Unosił się tam zapach stęchlizny i znanej mi, czerwonej substancji. Pobiegłam za smużką krwi widniejącą na ziemi. Gdy dotarłam na miejsce znalazłam lwa... krwawiącego lwa. Był on szary z czarną grzywą. Nie znałam litości dla umierającego osobnika. Uniosłam swoją łapę i... dobiłam go.

Matku, chyba przesadziłam 

Wtedy zobaczyłam na jego łapie znak słońca. Zabiłam jednego z mojego stada! Nie byłam już normalną lwicą, stałam się morderczynią! 

    Uciekłam z miejsca zbrodni, usiadłam na środku sawanny i schowałam oczy w łapach. Wtedy usłyszałam ryki. Czyżbym się przesłyszała? Wtedy zauważyłam stado antylop.

     "Nareszcie..." - pomyślałam. Wtedy zauważyłam lwice pędzące za zwierzętami. Postanowiłam dołączyć się do ogonka. Wbiegłam w środek i od razu zostałam wypchnięta przez szarą lwicę. Warknęłam i pobiegłam w stronę wielkiego głazu. Nieopodal zauważyłam jaskinię. Weszłam do niej i położyłam się. Postanowiłam przeczekać noc w grocie, no bo gdzie indziej? 

Następnego dnia 

Obudziłam się dość wcześnie. Na nogi postawił mnie donośny ryk. No właśnie, ryk ale kogo? Postanowiłam sprawdzić. Wystawiłam łeb z jaskini i rozejrzałam się. Wyszłam i ku swojemu zdziwieniu ujrzałam piękną skałę. Zaczęłam iść w jej kierunku. Wspięłam się po kamiennych schodkach. Nagle zobaczyłam brązowego lwa. Był silnie umięśniony i wpatrywał się we mnie z ciekawością.

   - Kim jesteś? - Głos miał melodyjny i ciepły. Otrząsnęłam się z zaskoczenia i rzekłam:

   - Jestem Kavana. Pochodzę z Ziemi Słońca. - Lew gestem zaprosił mnie do jaskini, a ja tam weszłam. Postanowiłam tu zostać.   

    Niespodziewanie z mojej łapy wystrzelił promień złotego światła. 

   "No tak " - pomyślałam. Byłam magiczna, a oni nie. Postanowiłam to zachować w tajemnicy. Nikt o tym nie mógł się dowiedzieć.

_____________________________________________________________________________

No wyszło jak wyszło, boże  krótkie za krótkie! Przesadziłam chyba z tą krwią, kurcze ale ten post wydaje mi się strasznie krótki. Kohu Kohu, mam nadzieję że Twój post będzie sensowniejszy niż to coś.